Krzysztof Jaworski - Drażniące przyjemności. 1988-2008

Drażniące przyjemności: Krzysztof Jaworski w objęciach autoironii

Krzysztof Jaworski, w "Drażniących przyjemnościach", nie boi się wejść w objęcia własnej przeszłości. 1988-2008 to nie tylko ramowy okres, to swoista mapa autorefleksji, w której wiersze stają się drogowskazami prowadzącymi przez meandry osobistych doświadczeń. Jaworski, pisarz nieustannie poszukujący, odrzucając schematy, pokazuje swoje życie w całej jego złożoności, z humorem, ale i z melancholią, odważnie stawiając czoła prawdom o sobie. W "Drażniących przyjemnościach" nie ma miejsca na nudę. Jaworski nie ucieka od gorzkiego smaku rzeczywistości. Odważnie wkracza w sferę osobistych demonów, zmaga się z "kwintesencją polskości", której próbuje nadać własne znaczenie, odrywając się od poetyki "Czesława". Jego wiersze to nie tylko obraz codziennego życia, ale również próba zrozumienia siebie, swojego miejsca w świecie i tej specyficznej polskiej rzeczywistości. Usiłując uchwycić nieuchwytne, jaworski posługuje się językiem konkretnym, ale też pełnym metafor, które jak soczewki skupiają światło na najważniejszych elementach jego doświadczeń. Czytelnik wkracza w intymny świat poety, stając się świadkiem jego osobistych rozterek, przejmując jego emocje, a jednocześnie odkrywając świat pełen ironii i autoironii, który nie pozwala o sobie zapomnieć. Krzysztof Jaworski, poeta odważny, nie bojący się stawiać trudnych pytań i szukać odpowiedzi na nie w najciemniejszych zakątkach swojej duszy, tworzy poezję, która jest nie tylko wciągającą opowieścią, ale przede wszystkim głęboką refleksją nad rzeczywistością.